مؤلف: بخش تحقیق و توسعه رسام اگری
چکیده :

تنش های محیطی مهم ترین عامل کاهش دهنده عملکرد گیاهان و محصوالت کشــاورزی در سطح ایران و جهان اســت. چنانچه تنشهای محیطی حادث نمی شــدند، عملکردهــای واقعی باید برابر با عملکردهــای پتانســیل گیاهان می بود، در حالی که در بســیاری از گیاهان زراعی و باغی متوســط عملکرد واقعی گیاهان -30 20 درصد عملکرد پتانســیل آنان اســت. تنش شوری وضعیتی است که نمک زیادی موجود در خاک رشد گیاه را محدود می کند که از عوامل ایجاد کننده این تنش می توان به شــوری خاک، آبیاری با زهکشی ضعیف و آب شور اشاره کرد. تنش شوری یکی از فاکتورهای مهم کاهش محصوالت کشــاورزی است که باعث بروز مشــکالت فیزیولوژیکی، متابولیکی، کاهش رشد و نمو، جوانه زنی، قدرت، کمیت و کیفیت گیاه می شــود و تهدید جدی برای جامعه کشاورزی به شمارمی رود. اثر ســمی نمک بیشــتر از هر عنصر دیگری به گیاه خســارت وارد می کنــد. از آنجا که آب مهم ترین فاکتور محیطی موثر در زندگی گیاه به شمار می آید، یک دوره کمبود آب، سبب اثرات منفی در رشد و نمو گیاهان می شود. همچنین به لحاظ اینکه اکثر گونه های گیاهی زراعی جزء گلیکوفیت ها یا گیاهان حساس به شوری هســتند، نتیجه می شود که شوری یکی از محدودکنندهترین تنش های زیست محیطی است که مانع بهره وری محصول در سراسر جهان می شود